حجتالاسلام و المسلمین محسن الویری:

گروهی
خودمجاهدپندار به بهانة جهاددوستی و استکبارستیزی در یک سال اخیر برای نقد
مذاکراتی که زیر نظر رهبر معظم انقلاب و به تعبیر معظم له از سوی فرزندان
انقلاب صورت گرفت از طریق مقالهها و سخنرانیها و گفتگوها در فضاهای حقیقی
و مجازی و حتی اعزام مبلغ برای اثرگذاری بر افکار عمومی چهها که نکردند و
اکنون در برابر این ستم به مظلومان فلسطین یا سکوت کردهاند و یا لااقل
جوش و خروشی را که در ماجرای مذاکرات هستهای از خود نشان دادند بروز
نمیدهند و از شکلهای مختلف بروز دلواپسی در این موضوع مهم خبری نیست.
درباره
تعامل امیرالمؤمنین علی علیه السلام با یهودیان اطلاعات مدون زیادی در
دسترس نیست. منابع تاریخی نمونههایی را در این زمینه ذکر کرده اند. ولی ظاهراً در نهج البلاغه
تنها دو سخن در این زمینه وجود دارد: یکی خطبة 73 و دیگری حکمت 317. حضرت
در حکمت 317 به شبههافکنی یک فرد یهودی که طعنه زنان گفته بود شما به محض
به خاک سپردن پیامبرتان درباره او اختلاف پیدا کردید، پاسخی تاریخی
دادهاند و عبارت معروف "إنما اختلفنا عنه لا فیه "را به همراه مقایسه با
یکی از اقدامات اصحاب حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه الصلاه و السلام
بیان کردهاند. ولی خطبة 73 در اصل به ماجرای اسارت مروان بن حکم در جنگ
جمل و آزادی او برمی گردد. مرحوم شریف رضی فضای صدور این خطبه را این گونه ترسیم کرده است: